Regelmatig gaat het in de agrarische sector over perspectief. Het regeerprogramma biedt veel inspiratie en staat bomvol ambitie. Maar concrete voorstellen die écht perspectief bieden, heb ik niet kunnen ontdekken. Als ondernemer creëer je, in mijn ogen, zelf perspectief voor je bedrijf. De overheid gaat het niet voor je doen.
Neem de recente mestbrief van september. In de bijlage lees je dat de mestplaatsingsruimte in 2025 weer met 27 miljoen kg N afneemt. Door de aanpassing van de gasvormige verliezen bij melkvee daalt de N-productie zo’n 5 miljoen kilo. Per saldo is dat nog steeds een verlies van 22 miljoen kilo N plaatsingsruimte. Bedrijven die hebben besloten om te stoppen, bieden op termijn wel wat verlichting. Toch moeten deze bedrijven eerst hun eigen mestvoorraden afbouwen, voordat ze echt ruimte creëren. En tegen die tijd ben je weer een jaar verder. Zit je daarop te wachten? Of ga je door met het ontwikkelen van jouw bedrijf?
In de regio’s waar veel bedrijven stoppen, komt grond beschikbaar. Hoewel deze in veel gevallen ingezet wordt voor omschakeling naar akkerbouw, biedt het wel degelijk mogelijkheden voor mestplaatsing. En de bedrijven die stoppen maar niet mee kunnen doen met de LBV(+), bieden kansen voor schaalvergroting. Die schaalvergroting neemt in rap tempo toe. Voor bedrijven met 200 tot 250 koeien zijn de berekeningen met mono-mestvergisting en N-strippers vaak nog marginaal. Hoewel deze bedrijfsomvang al 2 keer zo groot is als het landelijk gemiddelde, moeten deze bedrijven verder opschalen om de techniek rendabel te krijgen.
Mijn verwachting is dat de tweedeling in de sector snel stijgt. Aan de ene kant heb je de melkveehouders die extensiveren of omschakelen naar biologisch. Aan de andere kant staan bedrijven die juist verder willen investeren in schaalgrootte én technologische innovaties om aan alle maatschappelijke eisen te voldoen. De grootste uitdaging? De meeste boeren bevinden zich ergens in het midden.
Terug naar het gesprek aan tafel met mijn zoons. Herken jij jezelf in onze zoon die rustig wacht en de vertraging accepteert? Of ben je net als mijn andere zoon, die ongeduldig wordt en op zoek gaat naar een manier om verder te kunnen? Wat jouw tempo ook is, het belangrijkste is dat je niet wacht tot de trein is vertrokken.
Kunnen wij iets voor je betekenen? Neem dan contact op.
