Altijd al boer willen worden
De zon schijnt alweer uitbundig en de eerste toeristen fietsen over de dijk als Stefanie van den Berg het gras van de campingplaats maait. Middenin de vakantietijd en met het weekend voor de boeg duurt het niet lang meer voordat de kampeergasten camperplaats Zwolsedijk op rijden om te overnachten op hun prachtige rustige plek waar de rivier De Vecht overgaat in het Zwartewater.
Barry en Stefanie verhuisden 6 jaar geleden met hun 2 zoontjes van het stadje Hasselt naar de boerderij aan de Zwolsedijk. ‘Ik heb altijd boer willen worden’, vertelt Barry. ‘Het omgaan met de dieren, het buiten bezig zijn, de ruimte om je heen, dat trok mij enorm. Het is niet voor niets dat ik naast mijn baan in de weg- en waterbouw op zaterdagen bijsprong op het bedrijf van de familie Van de Kolk. Hier woonde een vrijgezelle boer met zijn moeder. Na mijn stage ben ik hier blijven hangen en Stefanie en ik bouwden een hechte band met hen op. In de periode dat het melkquotum er nog was, was een bedrijfsovername nog geen haalbare kaart. Maar toen de familie ons vroeg of we interesse zouden hebben, was het melkquotum afgeschaft en zijn we gaan rekenen.’
Advies van Countus
Countus was al sinds jaar en dag de accountant van het Hasseltse bedrijf. Meerdere gesprekken werden gevoerd. Was de overname haalbaar en betaalbaar? En wat paste bij het gezin? Uit de gesprekken en berekeningen bleek al snel dat groei van 60 naar 120 melkkoeien en de investering van een tweede melkrobot de beste optie zou zijn om een fatsoenlijk gezinsinkomen uit het bedrijf te halen.
Barry: ‘Voor mij stond al snel vast dat ik niet met melkrobots wilde werken. We besloten om de robot die er al was eruit te halen en te investeren in een nieuwe melkstal en meer staloppervlakte.’
Fosfaatrechten
De bank wilde meewerken, de vergunningen waren rond en de bouw ging van start. En toen werd als een mokerslag bekendgemaakt dat 2 juli 2015 als referentiedatum voor het aantal fosfaatrechten zou gaan gelden. De aantallen in melkvee en jongvee die veehouders hielden op die datum bepaalden hoeveel fosfaatrechten ze zouden ontvangen.
Stefanie: ‘Ineens stond alles op z’n kop. We zaten middenin de bouw van het tanklokaal en de melkstal en hadden op dat moment zo’n 90 koeien. Achteraf is dit een geluk bij een ongeluk geweest en was dit voor ons een luxepositie. Met de bouw van de stal waren we nog net niet begonnen. We moesten kiezen: zetten we de bouw door of niet? Countus heeft ons ook hierin goed geadviseerd en begeleid. Onze keus was al snel duidelijk, we zetten de nieuwbouw niet door. We melken nu in een 2x10 en we zijn snel klaar. We hebben 10 koeien weg moeten doen en we hebben de overige fosfaatrechten verkocht. We melken nu 70 koeien en dat bevalt ons uitstekend. De referentiedatum van 2 juli 2015 had in ons geval dus niet een paar weken later moeten komen.’
Koeien in hart gesloten
Helaas diende een volgend noodlot zich aan. Barry kreeg hartritmestoornissen en een maagverlamming en was maandenlang uit de running. Hun 4e zoontje was net 4 maanden oud, maar Stefanie zette met hulp van familie en vrienden alles op alles om het bedrijf draaiende te houden. ‘De koeien weg doen was voor mij geen enkele optie, ook al dacht Barry daar regelmatig anders over. Het had mij al zo enorm aangegrepen dat we eerder 10 koeien weg moesten doen, dat wilde ik niet nog eens meemaken. Ik had de koeien in mijn hart gesloten en had de toekomst heel scherp voor ogen. Samen met onze 4 jongens en Barry wilde ik verder op de boerderij. Dit is onze plek.’
Ruim 2,5 jaar na Barry’s ziekte, heeft de familie Van den Berg een nieuwe balans gevonden op het melkveebedrijf. Naast de 70 melkkoeien met bijbehorend jongvee hebben ze 50 fokschapen. Omdat te veel inspanning voor Barry niet meer haalbaar is, laten ze alle gras in ronde balen maken en spreiden ze de werkzaamheden. Dat de boerderij echt hun plekje is geworden blijkt aan alles. De kinderen spelen vaak buiten, helpen mee op en om de boerderij en ook Barry en Stefanie hebben hun eigen taakverdeling.
Visma eAccounting
In de loop van de jaren maakte ook Stefanie, die parttime in de zorg werkt en geen agrarische achtergrond heeft, zich het boerenbestaan steeds meer eigen. Zonder twijfel bleven ze daarbij inzetten op de kennis van Countus als ervaren advies- en accountantsorganisatie.
Barry: ‘Onze adviseur Geke Enting is een prettig persoon die ons écht kent. De communicatie is goed en duidelijk, de lijntjes zijn kort. Dat past ons goed. En omdat ze zelf ook een melkveebedrijf heeft, praat dat vaak makkelijker. Ze is net als ons ook boer. Dan weet je wat er speelt.’
‘Maar als het gaat over wet- en regelgeving en wat dit betekent voor ons bedrijf, zijn we bij Countus ook altijd aan het juiste adres. De kennis bij Countus is altijd up-to-date’, vult Stefanie aan.
Enkele jaren geleden verdiepte ze zich in het boekhoudsysteem Visma eAccounting. Dat leverde haar én het bedrijf veel op. ‘Het geeft ons inzicht in inkomsten en uitgaven. Dat is prettig. Nu weten we veel beter waar we over praten en aan welke knoppen we kunnen draaien.’
Kloof boer en burger
Hun trots op de sector en de mooie omgeving waarin ze wonen en werken, delen ze graag met anderen. Dit voorjaar openden ze camperplaats Zwolsedijk met plek voor 25 campers en tien kampeerplekken. De onzekerheid vanwege de nabijheid van een Natura2000-gebied speelt ook een rol om deze 2e tak op te zetten.
‘Het is een heel mooie combinatie zo’, vertelt Stefanie, die de gasten graag vertelt over het houden van koeien. ‘De onwetendheid over boeren is echt groot. Als ik een rondje over de camping maak, krijg ik vaak veel vragen. Iedereen die wil mag in de stal kijken tijdens het melken. We vinden het belangrijk om die kloof te dichten tussen de boer en de burger. Deze stap lijkt een schot in de roos, want we hebben al flink wat overnachtingen gehad.’
Ook Barry geniet van de combinatie tussen het melkveebedrijf en de contacten met de gasten op de camping. Ook al heeft hij op gezondheidsgebied in moeten leveren, nog steeds is hij iedere dag blij met de keuze om voor de overname te gaan. ‘Wij boeren op een manier die echt bij ons past. Niet te groot, overzichtelijk én met veel tijd voor elkaar. Dat is ons heel veel waard.’